به گزارش خبرنگار تبیان از سنندج سخنرانان این نشست آقایان ماموستا مصطفوی، دکتر شاکر، عبدالسلام کریمی، سیداحسن حسینی و دکتر ذکریا حسینی و سیداشرف حسامی بوده اند.

دکتر ذکریا حسینی اختلاف را امری طبیعی دانسته و افزود: باید تلاش کرد اختلافی که در حوزه ی علم نیست و ممکن است آرامش جامعه را مختل کند آن را کم و یا به کلی از جامعه حذف نمود. دانشمندان باید به اصول تکیه کرده و به آن پایبند باشند. اختلاف در سایر امور با گفت و گو و استدلال قابل حل می باشد.
سپس آقای دکتر شاکر از دانشگاه ادیان و مذاهب به ایراد سخن پرداخت. وی با اشاره به این که من در این فرصت کوتاه می خواهم به نکات اساسی درمقوله ی وحدت اشاره کنم گفت: یکی از آن نکات مهم واساسی وحدت و انسجام می باشد که به قول قرآن کریم همه ی مسلمانان با هم برادر و امت واحده می باشند. با این بیان تقریب میان مذاهب موضوع ثانوی است. پس نتیجه این شد وحدت بخاطر مسلمانی بوده و اکنون هم هست. بنابراین باید برای اختلافی که در بین مسلمانان پدید آوردند گفت و گو کنیم و اختلاف را مدیریت نموده تا فراگیر نشودو بدانیم که مدیریت آن هم مهم است. مدیریت بر اختلاف آن است که مسلمانان متقاعد شوند یکدیگر را تکفیر نکنند. ما برای وحدت اسلامی مطلوبیت ذاتی قائلیم.

سیداشرف حسامی دیگر سخنران این نشست بود. وی با طرح موضوع وحدت، محبت و نگاه عارفانه به آن چهره زیبایی از آن به نمایش گذارد که موجب علاقه و رضایت حاضران شده و برای انصرام و گذشت زمان هم تذکر داده نشد.
وی افزود: در وحدت دو نگاه وجود دارد. یکی هم رنگ شدن این وحدت نه تنها اثری برای جامعه ندارد بلکه آثار منفی هم در پی دارد. چون این نگاه ایمان، اطمینان، آرامش و همدلی نمی خواهد یک رنگی می خواهد. سیداشرف حسامی افزود: آرزوی ما داشتن وحدتی است که در عین وحدت پذیرای کثرت هم باشیم پس وحدتی ارزشمند است که پذیرش کثرت در آن باشد. بنابراین نمی توان همه را مثل خودمان بار بیاوریم و بپرورانیم ما متحد می شویم با پذیرش اختلاف منتهی بر مبنای محبت وقتی محبت حاکم شود با وجود اختلاف وحدت نیز حاکم می شود.
بهر تقدیر اختلاف در جای خود زمینه ی پیشرفت خواهد بود باید از اختلافی که به جامعه ضرر می رساند پرهیز کرد. اگر محبت در جامعه ای حاکم گردید جایی برای اختلاف ویرانگر نمی ماند.